Dende aquel afastado vinte e cinco de xullo de 1920 que, por iniciativa das Irmandades da Fala, se celebrou por primeira vez o Día Nacional de Galiza, pasaron 103 anos. Como se soe dicir, isto non foi flor dun día, se non que amosa, sen lugar a dúbidas, que o pobo galego é consciente da súa pertenza é da súa historia.
Andando o tempo denominaríase Día da Patria Galega, esta denominación que a uns nos gusta máis que a outros, é a máis recoñecida e celebrada na actualidade. Pero, alen diso, o importante é que cunha denominación ou outra, dun xeito ou doutro, a inmensa maioría das galegas e galegos, celebramos este día como un acto de afirmación, un acto de pertenza a un país cunha historia de seu e unha lingua propia. Teño para min que é así, paso a paso, como se recupera unha conciencia nacional. Da igual o xeito de como o celebre ou denomine, o caso é seguir avanzando.
