A Audiencia Provincial de Lugo absolve a un acusado de abusar sexualmente, de forma continuada, da súa prima menor de idade. A Sala explica que xorden “dúbidas fundadas sobre a realidade dos feitos denunciados ou que os mesmos se desenvolvesen tal e como se afirma pola acusación”, polo que deben ser resoltas a favor do procesado, aplicado o principio in dubio pro reo.
O tribunal sinala que, conforme ás probas practicadas no plenario, non pode chegar a unha convicción “certa e segura” dos feitos denunciados que se imputan ao acusado.
Ademais, os maxistrados indican que a declaración exculpatoria do sospeitoso, “aínda que concisa, non presenta especiais contradicións nin resulta ilóxica ou incompatible coas restantes probas practicadas, de forma que, ao realizar unha confrontación coa consistencia do relato da vítima menor de idade, non resulta menos sólida”.
Na sentenza, a Sala destaca que “a gran maioría dos episodios narrados pola denunciante estaban presentes posibles testemuñas oculares directas dos feitos”, pois sostén que abusaba dela cando se subía no seu colo en presenza doutros familiares.
Os xuíces indican que devanditas testemuñas “ou ben non dan fe directa da existencia de tocamentos ou actos con connotación sexual” ou, ao máximo que chegan, como o caso da nai da menor, é “a afirmar que viu á súa filla subida encima do acusado”. Con todo, segundo consta na sentenza, non indicou que “observase conduta inapropiada ou de contido sexual que lle chamase a atención”. Outras testemuñas, familiares directos do acusado, como a súa nai e a súa irmá, “sinxelamente contradin a declaración da denunciante”.
A sentenza non é firme, pois cabe presentar recurso ante o TSXG.
