O Ministerio de Cultura iniciou os trámites para declarar a ponte de Cruzul como Ben de Interese Cultural (BIC), na categoría de monumento.
A ponte de Cruzul, proxectado polo enxeñeiro francés Lemaur no século XVIII por orde de Carlos III, tiña como obxectivo unir Madrid con Lugo, A Coruña e Ferrol dentro da rede do Camiño Real. Situado no quilómetro 465 da antiga estrada N-VI, salva o leito do río Cruzul (tamén denominado Narón), afluente do río Navia, e foi unha infraestrutura fundamental desta vía que unía Lugo coa meseta. É a única ponte neoclásico da provincia de Lugo e conta con tres arcos de medio punto de 12 metros de diámetro, unha altura total de 29,20 metros e unha lonxitude de 93 metros. Utilizouse ata finais dos anos 60 do século XX, cando se desviou a estrada nacional e construíuse unha nova ponte, polo que actualmente só frecuéntao o tráfico local.
Esta infraestrutura foi testemuña de varios episodios durante a Guerra da Independencia. Entre eles, destaca o momento no que os guerrilleiros galegos se apoderaron de máis de 1.000 fusís que os soldados franceses esconderan xunto á ponte, ou cando as tropas de Napoleón, ás ordes do mariscal Soult, perseguiron ás británicas de John Moore na súa fuxida cara ao porto da Coruña. Sobre esta última batalla realízase unha recreación histórica cada ano, na que se representa a retirada do exército británico ante o francés e o papel que xogaron os veciños coa súa resistencia ante os invasores.
